Όταν ένα θεραπευμένο (απονευρωμένο) δόντι εξακολουθεί να έχει συμπτώματα ή/και ακτινογραφικά ευρήματα γίνεται επανάληψη της ενδοδοντικής θεραπείας (επανάληψη απονεύρωση) .
Τότε ο ενδοδοντιστής θα παρέμβει ξανά στο δόντι αφαιρώντας σφραγίσματα και άξονες, αν υπάρχουν, θα αφαιρέσει υλικά από το εσωτερικό του δοντιού και θα επαναλάβει την αρχική διαδικασία.
Αν υπάρχει στεφάνη ή γέφυρα συνίσταται αφαίρεση αυτών από τον οδοντίατρο σας εκτός εάν εκτιμάται ότι η επανάληψή μπορεί να γίνει διαμέσου της στεφάνης χωρίς να επηρεάζεται το αποτέλεσμα.
Τα ποσοστά επιτυχίας των επαναλήψεων φτάνουν ή/και ξεπερνούν το 80% όταν η διαδικασία πραγματοποιείται σύμφωνα με τα σύγχρονα κλινικά πρωτόκολλα.
Σε τραυματισμούς στην στοματική περιοχή μπορεί να προκληθούν ήπιες ή πιο σοβαρές βλάβες στα αντίστοιχα δόντια.
Όταν ο τραυματισμός δεν αφορά τη ρίζα του δοντιού και ο πολφός (νεύρο) παραμένει υγιής τότε η αντιμετώπιση μπορεί να γίνει με απλό σφράγισμα χωρίς άλλη παρέμβαση. Αν έχει εκτεθεί ο πολφός (νεύρο) τότε επιβάλλεται να γίνει ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) .
Σε κάθε περίπτωση η παρακολούθηση του περιστατικού και ο επανέλεγχος κρίνονται απαραίτητα, κυρίως σε παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών των οποίων τα δόντια είναι σε φάση διάπλασης.
Το κάταγμα είναι ένα ράγισμα-ρωγμή που μπορεί να εκτείνεται από τη μύλη (μέρος του δοντιού που βρίσκεται πάνω από τα ούλα) μέχρι και τη ρίζα του δοντιού.
Μικρορωγμές στην επιφάνεια των δοντιών χωρίς καμία κλινική σημασία παρατηρούνται συχνά σε ενήλικες. Δεν χρειάζεται καμία παρέμβαση παρά μόνο παρακολούθηση. Το κάταγμα που εκτείνεται σε περιορισμένο μέρος της μύλης και δεν έχει επηρεάσει τον πολφό μπορεί να αντιμετωπιστεί με ειδικό σφράγισμα εργαστηρίου (επένθετο) ή στεφάνη.
Εάν η ρωγμή εκτείνεται βαθύτερα προς τη ρίζα και οδηγεί σε φλεγμονή του πολφού τότε η ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) είναι απαραίτητη. Κατάγματα που αφορούν τη μύλη και μεγάλο μέρος της ρίζας δυστυχώς καταδικάζουν ένα δόντι οδηγώντας στην απώλειά του.
Η διάγνωση των καταγμάτων είναι μια δύσκολη υπόθεση καθώς τα συμπτώματα κυμαίνονται από ήπια ενόχληση μέχρι έντονο πόνο στη μάσηση λόγω μετακίνησης των κατεαγότων (σπασμένων) τμημάτων.
Η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται είτε χειρουργικά είτε συντηρητικά με διάνοιξη του δοντιού και παρατήρηση του με οπτικό μικροσκόπιο.
Η ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) απαρτίζεται από τρία βασικά στάδια:
-
Αφαίρεση του πολφικού ιστού (νεύρου) που νοσεί από το εσωτερικό του δοντιού (ριζικούς σωλήνες)
-
Καθαρισμός και απολύμανση των ριζικών σωλήνων με χημικά και μηχανικά μέσα
-
Έμφραξη των ριζικών σωλήνων με ειδικά υλικά.
Ο πολφός (νεύρο) μπορεί να μολυνθεί λόγω εκτεταμένης τερηδόνας, παλαιών μεγάλων σφραγισμάτων, τροχισμό για τοποθέτηση στεφάνης-γέφυρας, περιοδοντικής νόσου, κάταγμα-σπάσιμο του δοντιού ή /και τραύμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζονται συμπτώματα ποικίλης έντασης, όπως πόνος στη μάσηση, υπερευαισθησία σε θερμικά ερεθίσματα ή/και πρήξιμο.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες ένα δόντι ασυμπτωματικό (χωρίς πόνο) πρέπει να θεραπευτεί γιατί έχει νεκρωθεί ο πολφός (νεύρο) ή γιατί πρέπει να τοποθετηθεί στεφάνη-γέφυρα (σκόπιμη θεραπεία).
Τα ποσοστά επιτυχίας μιας ενδοδοντικής θεραπείας (απονεύρωσης) φτάνουν ή/και ξεπερνούν το 90% όταν η όλη διαδικασία πραγματοποιείται σύμφωνα με τα σύγχρονα κλινικά πρωτόκολλα.